Prima la musica e poi le parole. Szkice o operze

red. Ziemowit Wojtczak

Łódź 2012
ISBN: 978-83-60929-31-5
objętość: 244 strony

cena: 25 zł

ZAWARTOŚĆ

Przedmowa
ANDRZEJ WOLAŃSKI
Opera i dramaty muzyczny w kontekście ogólnej teorii dramatu
WIESŁAW BEDNAREK
Recepcja jako faza dekodowania w spektaklu operowym postrzeganym przez pryzmat aktu komunikacji społecznej
MAŁGORZATA GRAJTER
Fidelio Beethovena – prawda czy fikcja, czyli kim naprawdę była Leonora?
ALEKSANDRA BUBICZ-MOJSA
Śpiewak w służbie prawdy scenicznej w nowym stylu mozartowskim – dramma per musica – w oparciu o główne postacie sopranowe Czarodziejskiego fletu W. A. Mozarta
AGNIESZKA KUROWSKA
Recytatyw acompagnato jako forma wokalnej wypowiedzi w operach W. A. Mozarta
IWONA KOWALKOWSKA
Kobieta o kobietach w operach W. A. Mozarta
MONIKA FEDYK-KLIMASZEWSKA
Gaetano Donizetti – Anna Bolena. Trudności wykonawcze mezzosopranowej partii Jane Seymour
ZIEMOWIT WOJTCZAK
Z dziejów Carmen Georgesa Bizeta
IZABELA JEŻOWSKA
Porgy and Bess George’a Gershwina jako dojrzała synergiczna folk-opera
MONIKA KOLASA-HLADÍKOVÁ
Opery Bohuslava Martinů. Droga twórcza od modernizmu do mistycyzmu
BOŻENA HANNA WAGNER
Opera w Polsce – dawniej i dziś
MAREK GŁOWACKI
Różnice w wykonawstwie dzieł muzyki oratoryjno-kantatowej w nagraniach współczesnych i sprzed 70. laty na podstawie Pasji wg św. Mateusza J. S. Bacha
Autorzy tekstów
Indesk osób
Summaty
Dodatek A – programy sesji, konferencji i koncertów towarzyszących
Dodatek B – sesja w obiektywie

FRAGMENT PRZEDMOWY

Związki słowa i muzyki w literaturze operowej niemal od zawsze były przedmiotem niekończących się dyskusji, toczących się zarówno na niwie teoretycznej, jaki przewijających się w praktycznych wypowiedziach artystycznych. Wystarczy tylko przypomnieć, że postulowany przez członków Cameraty florenckiej śpiew deklamacyjny, już w swojej nazwie zawiera niejako przyczynek do podjęcia wspomnianego dyskursu. Mimowolnym głosem w tej debacie stał się także tytuł zapomnianej nieco opery Antonia Salieriego – Prima la musica e poi le parole. Tytuł będący w swej istocie poniekąd kolejnym pytaniem o prymat jednej lub drugiej warstwy składającej się na widowisko szeroko rozumianego teatru operowego. Pytaniem szczególnie interesującym wobec dzisiejszej tendencji do badań o charakterze interdyscyplinarnym. Nic zatem dziwnego, iż wystawienie wspomnianego dzieła przez studentów łódzkiej Akademii Muzycznej sprowokowało zorganizowanie całej sesji naukowo-artystycznej oraz konferencji naukowej poświęconej zagadnieniom teatru operowego.