MELOS. Kodály & Ravel

Magdalena Kling-Fender – skrzypce
Robert Fender – wiolonczela
Łódź 2015, AM 0040

materiał promocyjny

Dofinansowano ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Słowo melos w języku greckim już od starożytności oznacza „pieśń”. Jest zatem nierozerwalnie złączone z muzyką od czasu gdy melodia towarzyszyła poezji. Przez stulecia związek ten ewoluował, jednak sama istota pieśni, czyli połączenie melodii i słowa, wpływała i nadal wpływa na muzykę. Jej osobna gałąź, którą jest muzyka instrumentalna, bardzo długo karmiła się melodią jako podstawowym elementem budującym formę i wpływającym na wyraz dzieła. Pokolenia kompozytorów prześcigały się w układaniu coraz piękniejszych tematów, dopóki muzyka schyłku romantyzmu i impresjonizm nie usunęły jej w cień, dając pierwszeństwo między innymi kolorowemu brzmieniu. Płyta ta jest jednak przykładem na to, że nawet XX-wieczni kompozytorzy zwracali się ku melodii jako źródłu muzyki. Tak uczynił na przykład Zoltán Kodály, opierając swoje Duo op. 7 na melodiach zaczerpniętych z pieśni ludowych o rozmaitym, często tanecznym charakterze. Podobnie w przypadku Maurycego Ravela, Sonata na skrzypce i wiolonczelę jest wyraźnym powrotem do muzyki opartej na melodii, której rysunek jest często atonalny. Ponad wszelką wątpliwość oba dzieła zwracają się właśnie ku niej – podstawowemu składnikowi melos – ku melodii.

Na płycie znajdują się Duo op. 7 Zoltána Kodály’ego oraz Sonata na skrzypce i wiolonczelę Maurice’a Ravela.