Europejskie teatry lat 1750-1815 w relacjach polskich podróżników

Zbigniew Chaniecki
Łódź 2019
ISBN 978-83-60929-61-2
objętość: 630 stron
cena: 50 zł

ZAWARTOŚĆ

Od redakcji
Wstęp

Część I. FRANCJA

Rozdział 1.
Społeczne, prawne i polityczne uwarunkowania działalności paryskich teatrów

Uwagi o społecznej sytuacji artystów sceny i przeszkodach utrudniających działalność teatrów w Paryżu (do 1789 r.)
Paryskie życie teatralne w okresie rewolucji
Uwagi o repertuarze teatrów w okresie rewolucji
Teatry paryskie w czasie rządków Napoléona

Rozdział 2.
Polacy w Paryżu

Wpływ sytuacji społecznej i politycznej na przybyszów z Polski
Modele podróży
Polskie środowisko w Paryżu
Nauka
Zwiedzanie
Zainteresowania teatralne Polaków

Rozdział 3.
Dramat francuski w Polsce

Rozdział 4.
Wrażenia, opinie i relacje Polaków ze spektakli obejrzanych w paryskich teatrach dramatycznych

Teatr Francuski zwany też Komedią Francuską
Polskie i francuskie opinie o Teatrze Francuskim i jego aktorach
Relacje i opinie Polaków o poszczególnych spektaklach teatralnych w Komedii Francuskiej
a. Dramaty francuskich klasyków
b. Dzieła osiemnastowiecznych twórców tragedii
c. Komedie następców Molière’a
Inne teatry dramatyczne
Teatry szkolne

Rozdział 5.
Teatry muzyczne Paryża w relacjach Polaków

Wielka Opera
Opera Włoska
Théâtre Feydeau (do 1791 de Monsieur)
Théâtre du Vaudeville
Théâtre de la Gaîté
Théâtre de l’Ambigu-Comique
Théâtre de la Porte-Saint-Martin
Théâtre Beaujolais (późniejszy Montansier, Variétés)
Théâtre des Jeunes Artistes
Epilog

Rozdział 6.
Opinie Polaków na temat teatrów na francuskiej prowincji

Część II. WŁOCHY

Rozdział 7.
Florencja

Uwagi o działalności teatrów we Florencji w XVII i XVIII w.
Życie teatralne Florencji w relacjach Polaków

Rozdział 8.
Wenecja

Tradycja i działalność publicznych teatrów operowych
Kształtowanie się teatru postbarokowego
Teatry weneckie w XVIII wieku
Polacy na spektaklach teatralnych w Wenecji

Rozdział 9.
Neapol

Geneza i początki działalności teatrów muzycznych, kompozytorzy i libreciści
Uwagi o publiczności teatralnej
Teatry muzyczne w relacjach Polaków
a. Teatro San Carlo
b. Teatro San Giovanni dei Fiorentini
c. Teatro Nuovo sopra Toledo
d. Teatro del Fondo di Separazione

Rozdział 10.
Rzym

Rzymska droga rozwoju opery
Teatry rzymskie w relacjach Polaków
a. Teatro Alibert (później Teatro delle Dame)
b. Teatro di Torre Argentina
c. Teatro Tordinona (później Teatro Apollo)
d. Teatro della Valle
e. Teatro Pace
f. Teatro Pallacorda
g. Collegio Clementino
h. Teatro dei Burattini

Rozdział 11.
Polskie relacje z teatrów w innych miastach włoskich

Genua
Lucca
Piza
Livorno
Siena
Parma
Mediolan
Turyn
Padwa i Vicenza
Werona
Bolonia
Fano
Udine
Reggio Emilia

Część III. INNE KRAJE

Rozdział 12.
Z dziejów teatru hiszpańskiego. Opinie Polaków

Rozdział 13.
Polacy informują o teatrach w Austrii, Czechach i Niemczech

Polacy w Wiedniu i ich zajęcia: nauka, zwiedzanie, koncerty, życie towarzyskie i zakupy
Polacy w wiedeńskich teatrach
Praga
Karlsbad
Brno
Berlin
Drezno
Mannheim
Monachium
Stuttgart
Inne miasta niemieckie

Rozdział 14.
Doniesienia Polaków z teatrów w Niderlandach

Amsterdam
Bruksela
Gandawa
Spa

Rozdział 15.
Polskie relacje i opinie o teatrach angielskich

Rozdział 16.
Szwecja i teatry Sztokholmu w opisach Polaków

Rozdział 17.
Życie teatralne Rosji we wspomnieniach Polaków

Podsumowanie
Spis ilustracji
Wykaz skrótów
Bibliografia
Źródła
Opracowania
Indeks nazwisk
Indeks geograficzny
Summary

Od redakcji:

„Książka Europejskie teatry lat 1750–1815 w relacjach polskich podróżników stanowi ukoronowanie pięćdziesięcioletniej pracy badawczej Zbigniewa Chanieckiego. Ta barwna opowieść o życiu teatralnym Starego Kontynentu w II połowie XVIII wieku i na początku XIX stulecia jest adresowana do szerokiego grona odbiorców, do wszystkich miłośników historii kultury, którzy zapewne z przyjemnością przeczytają fragmenty pamiętników i notatek sprzed przeszło dwustu lat. Specyfiką tej opowieści jest spojrzenie na omawianą problematykę z perspektywy Polaków, choć sporadycznie zdarzają się także relacje osób innych narodowości.”

~ Beata Stróżyńska