
PAWEŁ KLECKI – MUZYKA ZAPOMNIANA, ALE NIEUTRACONA
PIEŚNI
Urszula Kryger – mezzosopran
Adam Manijak – fortepian
Łódź, 2024
Bacewicz Music Production | AM 0059 i AM 0060
materiał promocyjny
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyczny ślad”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Niniejszy album CD Paweł Klecki – muzyka zapomniana, ale nieutracona zawiera nie tylko pierwsze polskie nagrania pieśni Pawła Kleckiego, ale przede wszystkim prapremierową rejestrację zbioru wszystkich jego utworów na głos solowy i fortepian, łącznie z tymi, których dotychczas nie wydano ani wykonywano.
Klecki był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli muzyki klasycznej urodzonych w Łodzi, obok takich postaci jak Artur Rubinstein, Aleksander Tansman czy Grażyna Bacewicz. W okresie międzywojennym rozwinął działalność kompozytorską cieszącą się szczególnym uznaniem w Niemczech, czego dowodem były liczne wykonania jego dzieł w prestiżowych salach koncertowych. Zmuszony do emigracji po 1933 r. przebywał we Włoszech i w ZSRR, a następnie w Szwajcarii, gdzie osiadł na stałe. W następnych latach zyskał światową sławę jako dyrygent, współpracując m.in. z orkiestrami Berliner Philharmoniker, Wiener Philharmoniker i Concertgebouw i występując z artystami tej miary, co Yehudi Menuhin, Maurizio Pollini czy Dietrich Fischer-Dieskau.
Po dojściu nazistów do władzy muzyka Kleckiego, jako kompozytora pochodzenia żydowskiego, została w N iemczech oficjalnie potępiona i zakazana, zaś materiały nutowe wraz z matrycami służącymi do ich drukowania skazano na zniszczenie. Przez wiele lat jego utwory uchodziły za zaginione, jednak okazało się, że wszystkie przetrwały w nienaruszonym stanie. Co pewien czas pojawiają się nagrania i wykonania koncertowe owych dzieł, ale wobec wysokich walorów artystycznych muzyki Kleckiego należy uznać, iż dzieje się to zdecydowanie zbyt rzadko.
W Polsce, mimo udanych prób przypomnienia dorobku kompozytora, duża część jego utworów nadal pozostaje prawie nieznana, nawet w profesjonalnym środowisku wykonawców i muzykologów. Próbę wypełnienia tej istotnej luki w obrazie kultury polskiej dwudziestolecia międzywojennego stanowi prezentowany album.
Jednym z ważnych aspektów zrozumienia fenomenu twórczości Kleckiego jest poznanie jego dzieł na głos i fortepian, pełniących istotną rolę w muzycznym rozwoju kompozytora. Świat dźwiękowy jego pieśni, pisanych głównie w latach 1923-1926, pełen jest różnorodnych nastrojów i ujęć poetyckiego tematu. Wachlarz środków wyrazu przedstawia się tu nad wyraz szeroko. Kompozytor czerpie pełną garścią ze zdobyczy późnych romantyków niemieckich (Brahms, Reger, R. Strauss); nietrudno też dostrzec związki z nowszą muzyka francuską (Debussy) czy rosyjską (Skriabin, Rachmaninow). Nie oznacza to jednak epigonizmu, lecz raczej indywidualne i kreatywne nawiązanie do idei muzycznych poprzedników. Bezcennym źródłem wiedzy na temat założeń artystycznych Kleckiego jest jego wypowiedź dla łódzkiego dziennika „Ilustrowana Republika” z 1926 roku, w której kompozytor deklaruje się jako wyznawca muzyki absolutnej, nawiązujący do tradycji Bacha, Beethovena i Brahmsa, podążający wszakże własną drogą. Interesująco opisuje także swój proces twórczy: „Idee muzyczno-psychologiczną noszę w sobie i przetrawiam ją, dopóki (...) cały utwór, nie tylko w zarysie, ale i w szczegółach pewnych siedzi mi w głowie. I wtedy dopiero biorę pióro do ręki”. […]
~Adam Manijak
ZAWARTOŚĆ WYDAWNICTWA
CD 1
VIER LIEDER Op. 2 — CZTERY PIEŚNI op. 2 (1923)
- I Nebel(Lenau)
- II Trost (Storm)
- III Schliesse mir die Augen beide (Storm)
- IV Bitte (Lenau)
DREI NACHTGESÄNGE Op. 3 — TRZY ŚPIEWY NOCNE op. 3 (1923)
- I Nachts (Eichendorff)
- II Nacht für Nacht (Dehmel)
- III Winternacht (Lenau)
LIEDER AUS EINER KLEINEN STADT Op. 5 — PIEŚNI Z MAŁEGO MIASTA op. 5 (1923)
- I Mirakel (Wolfensberger)
- II Brunnensang (Wolfensberger)
- III Sterne (Wolfensberger)
- IV Erwartung (Wolfensberger)
DREI GESÄNGE Op. 6 — TRZY ŚPIEWY op. 6 (1923)
- I Requiem (Meyer)
- II Sehmsucht (Roelli)
- III Blätterfall (Leuthold)
LIEDER DER SEHNSUCHT Op. 8 — PIEŚNI TĘSKNOTY op. 8 (1924)
- I Märchen (Falke)
- II Du (Huch)
- III Sehmsucht (Schlaf)
FÜNF LIEDER Op. 10 — PIĘĆ PIEŚNI op. 10 (1924)
- I Frauenhand (Storm)
- II Melancholie (Frey)
- III An die Liebe (Jacobi)
- IV Auf deine Stufen (Frey)
- V In Nächten, wo der Schlaf mich flieht... (Malybrock-Stieler)
CD 2
DREI GESÄNGE Op. 11 — TRZY ŚPIEWY op. 11 (1924)
- I Der tote Park (Omankowski)
- II Junger Wald (Frey)
- III Herbstnacht (Roelli)
ACHT LIEDER Op. 15 — OSIEM PIEŚNI op. 15 (1926)
- I Sommernächte (Roelli)
- II Wo hast du all die Schönheit hergenommen (Huch)
- III Wo du gehst (Lucka)
- IV In jeder Nacht (Lucka)
- V Tiefgelbe Rosen (Roelli)
- VI Bestimmung (Huch)
- VII Über ein Grab (Münchhausen)
- VIII Auf dem Turm (Lucka)
PIEŚNI NIE WYDANE
- Heiweh (Lienert) (1939)
- Schä-Ko (anonim)
- Er und Sie… (anonim)
- reżyser nagrania – Krzysztof Sztekmiler
- strojenie fortepianu – Marcin Kawczyński
- projekt graficzny – Kasia Worpus-Wrońska (Grafixpol)
Identyfikacja graficzna będąca inspiracją do stworzenia projektu okładki płyty powstała dla Muzeum Miasta Łodzi w ramach obchodów łódzkiego Roku Pawła Kleckiego.