MAX REGER Chamber Music for Clarinet and Piano

 
Dwie pierwsze z trzech skomponowanych przez Regera sonat na klarnet i fortepian: Sonata As-dur op. 49 nr 1 i Sonata fis-moll op. 49 nr 2 pochodzą z roku 1900. Geneza tych utworów łączy się ściśle z twórczością szczególnie cenionego przez kompozytora Johannesa Brahmsa. W tymże 1900 roku usłyszał bowiem Reger po raz pierwszy powstałe sześć lat wcześniej dwie sonaty klarnetowe op. 120 twórcy Niemieckiego requiem. Miało to miejsce na prywatnym koncercie w wykonaniu sławnego klarnecisty Johanna Kürmeyera i towarzyszącego mu przy fortepianie Adalberta Lindnera, zaprzyjaźnionego z kompozytorem organisty, który przed laty udzielał mu pierwszych lekcji muzyki. Urzeczony pięknem dzieł Brahmsa Reger miał wówczas zapowiedzieć, że odpowie niejako nieżyjącemu już od trzech lat kompozytorowi podobną parą utworów. Zamysł ten zrealizował we właściwym sobie błyskawicznym tempie; rękopisy sonat op. 49 były bowiem gotowe już trzy tygodnie po owym pamiętnym koncercie. W istocie, sonaty klarnetowe Regera i Brahmsa łączy pokrewieństwo stylistyczne i formalne, przejawiające się przede wszystkim w koncepcji formy cyklicznej, wzorowanej na sonatach klasycznych.
Zachęcony sukcesem prawykonania swojej pierwszej sonaty na klarnet i fortepian, które miało miejsce 18 kwietnia 1902 roku w sali muzealnej zabytkowego Palais Porcia w Monachium, Reger skomponował dwie miniatury na taką samą obsadę. Były to Tarantella g-moll oraz Albumblatt [Kartka z albumu] Es-dur. Choć zapewne nie traktował tych krótkich utworów jako istotnych osiągnięć kompozytorskich nie nadał im bowiem numerów opusowych – zyskały one popularność wśród klarnecistów i melomanów. Pierwsza miniatura to żywiołowa stylizacja włoskiego tańca, w drugiej natomiast można upatrywać nawiązania do liryki fortepianowej Edvara Griega – najwybitniejszego skandynawskiego kompozytora późnego romantyzmu.

Tomasz Baranowski

ZAWARTOŚĆ WYDAWNICTWA

 
1. Romans G-dur – Romance in G major | 1:33

Sonata As-dur op. 49 nr 1 – Sonata in A flat major, Op. 49 No. 1
2. Allegro affanato | 6:54
3. Vivace | 3:55
4. Larghetto | 3:43
5. Prestissimo assai | 4:33

6. Albumblatt Es-dur – Albumblatt in E flat major | 2:11

Sonata fis-moll op. 49 nr 2 – Sonata in F sharp minor, Op. 49 No. 2
7. Allegro dolente | 7:17
8. Vivacissimo | 2:19
9. Larghetto | 4:11
10. Allegro affabile | 4:48

11. Tarantella g-moll – Tarantella G minor | 1:48

Całkowity czas – Total time: 44:10