KONCERT WIECZORNY

w ramach Konferencji naukowo-artystycznej „Dialogi barokowe”

21 marca 2025, piątek, godz. 18.15
Sala Balowa, Pałac Akademii Muzycznej w Łodzi, ul. Gdańska 32
wstęp wolny

 
wykonawcy:

• Jakub Jakowicz – skrzypce (UMFC Warszawa)
• Justyna Młynarczyk – viola da gamba (AM Łódź)
• Marcin Zdunik – wiolonczela (UMFC Warszawa)
• Jakub Kościukiewicz – wiolonczela barokowa (AM Łódź)
• Ewa Mrowca-Kościukiewicz – klawesyn (AM Łódź)

 
program:

• Johann Sebastian Bach – II Partita d-moll na skrzypce solo BWV 1004
  III Sarabanda
  IV Gigue
• Johann Sebastian Bach – III Sonata C-dur na skrzypce solo BWV 1005
  III Largo
  IV Allegro assai
  Jakub Jakowicz – skrzypce
• Johann Sebastian Bach – Sonata g-moll na violę da gamba i klawesyn BWV 1029
  I Vivace
  II Adagio
  III Allegro>
  Justyna Młynarczyk – viola da gamba
  Ewa Mrowca-Kościukiewicz – klawesyn
• Antonio Vivaldi – Sonata a-moll na wiolonczelę i basso continuo RV 44
  I Largo
  II Allegro poco
  III Largo
  IV Allegro>
  Jakub Kościukiewicz – wiolonczela barokowa
  Ewa Mrowca-Kościukiewicz – klawesyn
• Michelle Corrette – Concert „Le Phénix"
  I Allegro
  II Adagio
  III Allegro>
  Justyna Młynarczyk – viola da gamba
  Jakub Kościukiewicz – wiolonczela barokowa
  Ewa Mrowca-Kościukiewicz – klawesyn
• Improwizacje na wybrane tematy barokowe
  Marcin Zdunik – wiolonczela

 
JAKUB JAKOWICZ

fot. archiwum artysty

Koncertuje od 11 roku życia. Grał jako solista ze wszystkimi czołowymi polskimi orkiestrami. W 1998 roku, na zaproszenie Krzysztofa Pendereckiego, wystąpił na fesCwalu imienia kompozytora w Krakowie, prezentując Capriccio per violino e orchestra pod batutą Jerzego Maksymiuka. W 2001 roku skrzypek zadebiutował z Filharmonikami Monachijskimi pod dyrekcją Pinchasa Steinberga, wykonując I Koncert skrzypcowy Karola Szymanowskiego. Od tego czasu występował jako solista z wieloma renomowanymi orkiestrami, m.in. z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orchestra del Maggio Musicale we Florencji, Filharmonią Czeską w Pradze, Orchestra di Santa Cecilia w Rzymie, Filharmonią Drezdeńską, Orchestre de la Suisse Romande w Genewie, Orquesta Nacional w Madrycie, Royal Stockholm Philharmonic, Orquestra Sinfônica do Estado de São Paulo i Concerto Köln. Współpracował z takimi dyrygentami, jak Pinchas Steinberg, Jerzy Semkow, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Yan Pascal Tortelier, Eiji Oue, Marek Pijarowski, Krzysztof Penderecki, Agnieszka Duczmal, Michail Jurowski, Marc Minkowski. W latach 2009 oraz 2011 na zaproszenie Antoniego Wita jako solista wziął udział w tournées koncertowych Orkiestry Filharmonii Narodowej w Wielkiej Brytanii.
Jako kameralista Jakub Jakowicz od lat tworzy duet skrzypcowy z ojcem, Krzysztofem. Artysta występował ponadto z takimi muzykami, jak Heinz Holliger, Paavali Jumppanen, Garrick Ohlsson, Paul Gulda, Bartosz Bednarczyk, Jan Krzysztof Broja, Szymon Nehring, Michel Lethiec, Elina Vähäla, Anna Maria Staśkiewicz, Ruth Killius, Katarzyna Budnik, Avri Levitan, Tomoko Akasaka, Gareth Lubbe, Daniel Müller-Schof, Andrzej Bauer, Tomasz Strahl, Alexander Gebert, Rafał Kwiatkowski, Marcin Zdunik, Zvi Plesser, Timmo-Veikko Valve, Julius Berger. Jest również związany z dwoma kwartetami smyczkowymi: w latach 2008–2014 był prymariuszem Lutosławski Quartet, z którym dokonał m.in. nagrania kompletu kwartetów smyczkowych Grażyny Bacewicz dla wytwórni Naxos. Od 2006 r. jest członkiem Zehetmair Quartet, zespołu stworzonego przez austriackiego skrzypka i dyrygenta Thomasa Zehetmaira. Płyta zespołu (ECM) z utworami Béli Bartóka i Paula Hindemitha otrzymała nagrodę Diapason d’Or de l’Année 2007.
Jakub Jakowicz w Zehetmair Quartet występował m.in. w Filharmonii Berlińskiej, Wigmore Hall w Londynie, Suntory Hall w Tokio, Gulbenkian Center w Lizbonie, Konzerthaus w Wiedniu, Zankel Hall i Y Hall w Nowym Jorku, a także na słynnych fesCwalach muzycznych, m.in. w Schleswig-Holstein, Salzburgu, Lucernie, Aldeburgh czy Edynburgu. W 2014 r. zespół otrzymał presCżową Nagrodę im. Paula Hindemitha Miasta Hanau. W przygotowaniu jest nowa CD zespołu z kwartetami smyczkowymi op. 51 Johannesa Brahmsa. Jakub Jakowicz jest laureatem nagrody „Paszport Polityki” za rok 2003. W 2007 roku Otrzymał nagrodę „Orfeusz” podczas FesCwalu „Warszawska Jesień”, zaś w roku 2018, w uznaniu za wybitny wkład w upowszechnienie muzyki Witolda Lutosławskiego, został uhonorowany Medalem 100-lecia urodzin kompozytora, przyznawanym przez Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego. Jest również dwukrotnym laureatem nagrody „Fryderyk” przyznawanej za najważniejsze osiągnięcia na polskim rynku fonografii. Kolejne nagrania skrzypka zawierają nagrane z pianistą Paavalim Jumppanenem i Lutosławski Quartet dzieła E. Chausson’a oraz CD Departures- recital z dwudziestowieczną muzyką polską z pianistą Łukaszem Chrzęszczykiem. W sezonie 2024/2025 występował m.in. jako solista z orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, w Studio im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie na koncercie jubileuszowym Orkiestry Polskiego Radia „Amadeus” i Agnieszki Duczmal, z Orkiestrami Filharmonii w Gdańsku i w Łodzi, był jurorem Międzynarodowego Konkursu im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, brał udział w presCżowych międzynarodowych fesCwalach: FesCwalu „Ensemble”, „Szczecin Classic” oraz FesCwalu Muzycznym w Naantali w Finlandii, występował oraz uczył jako gościnny artysta Australijskiej Akademii Muzycznej (ANAM) w Melbourne, rozpoczął współpracę z pianistą Szymonem Nehringiem i wiolonczelistą Marcinem Zdunikiem współtworząc trio fortepianowe. Jakub Jakowicz jest profesorem UMFC w Warszawie oraz Akademii Muzycznej w Katowicach gdzie prowadzi klasy skrzypiec.

 
MARCIN ZDUNIK

fot. archiwum artysty

Polski wiolonczelista, solista i kameralista. Wykonuje muzykę od renesansu po dzieła najnowsze, improwizuje, aranżuje i komponuje. Jest zapraszany do udziału w prestiżowych festiwalach muzycznych – BBC Proms w Londynie, Progetto Martha Argerich w Lugano oraz Chopin i Jego Europa w Warszawie. Wystąpił jako solista na estradach wielu renomowanych sal, m.in. Carnegie Hall w Nowym Jorku, Konzerthaus w Berlinie, Cadogan Hall w Londynie i Rudolfinum w Pradze. Wielokrotnie partnerowały mu znakomite zespoły – m.in. Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej w Warszawie, Praska Orkiestra Kameralna, European Union Chamber Orchestra, Orkiestrą Sinfonia Varsovia i City of London Sinfonia, a także wybitni dyrygenci – np. Andrzej Boreyko, Antoni Wit i Andres Mustonen. Ważną rolę w jego życiu artystycznym odgrywa współpraca z inspirującymi muzykami, m.in. z Nelsonem Goenerem, Rafałem Blechaczem, Krzysztofem Jakowiczem, Bomsori Kim, Szymonem Nehringiem, Aleksandrem Dębiczem, Katarzyną Budnik i Jakubem Jakowiczem. W ramach festiwalu Chamber Music Connects the World miał przywilej koncertować wspólnie z Gidonem Kremerem i Yuri Bashmetem. W sezonie artystycznym 2016/17 był artystą rezydentem Filharmonii Narodowej w Warszawie. Był wielokrotnie nagradzany na międzynarodowych konkursach i festiwalach muzycznych. W 2007 roku został laureatem I nagrody, Grand Prix oraz 9 innych nagród w VI Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. W 2008 roku reprezentował Polskie Radio w Bratysławie na Międzynarodowym Forum Młodych Wykonawców organizowanym przez Europejską Unię Radiową (EBU) zwyciężając i zdobywając tytuł New Talent 2008. W 2009 roku otrzymał nagrodę Gwarancja Kultury przyznaną przez TVP Kultura.
W czerwcu 2009 roku ukazała się debiutancka płyta Marcina Zdunika zrealizowana z udziałem Orkiestry Kameralnej Wratislavia, pod kierownictwem Jana Staniendy, zawierająca m.in. nagrania dwóch koncertów wiolonczelowych J.Haydna. Za płytę tę otrzymał nagrodę Fryderyk 2010. Zdunik na płyty nagrał także również komplet utworów na wiolonczelę i fortepian Roberta Schumanna (z pianistką Aleksandrą Świgut; NIFC 2014), „Fantazję na wiolonczelę i orkiestrę” M.Weinberga (z Orkiestrą Sinfonia Varsiovia pod dyr. A.Mustonena; TWON 2015), muzykę kameralną Fryderyka Chopina (Chopin. Chamber Music; z pianistą Szymonem Nehringiem i altowiolistą Ryszardem Groblewskim, NIFC 2020) oraz szereg kompozycji kameralnych. Dwupłytowy album Bach Stories został nagrany przy współudziale pianisty Aleksandra Dębicza i wydany nakładem firmy Warner Classics. Dwie spośród ostatnich płyt Zdunika uhonorowane zostały nagrodą Fryderyk: album Words of Mystery zarejestrowany wspólnie z Zespołem Śpiewaków Miasta Katowice Camerata Silesia pod dyr. Anny Szostak oraz nagranie II Koncertu wiolonczelowego Pawła Mykietyna, w którym artysta współpracował z Orkiestrą Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu pod dyrekcją Bassema Akiki. Marcin Zdunik dokonał również wielu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji oraz dla Radia Słowackiego.
W działalności artystycznej Marcina Zdunika ważną rolę odgrywa kompozycja. W ostatnich latach powstał m.in. Koncert wiolonczelowy „Ghosts of the past” (2021), napisany na zamówienie Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus pod dyrekcją Anny Duczmal - Mróz, Kwartet fortepianowy (2022), kantata Cor Jesu na tenor, chór i orkiestrę (2024), Trio fortepianowe (2024), utwór Da Pacem Domine na wiolonczelę solo i siedem wiolonczel, szereg kompozycji solowych i muzyka do spektakli teatralnych. Zdunik kształcił się pod kierunkiem wybitnych muzyków – Andrzeja Bauera i Juliusa Bergera. Wiedzę muzykologiczną zgłębiał podczas studiów w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem prof. Szymona Paczkowskiego. Praca magisterska Bach w poszukiwaniu ideału. Cztery wersje Pasji Janowej BWV 245 otrzymała pierwszą nagrodę w konkursie im. Zofii Lissy. Marcin Zdunik jest laureatem Stypendium dla wybitnych młodych naukowców przyznawanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2016-2019). Artysta prowadzi klasy wiolonczeli w Akademii Muzycznej w Gdańsku i w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W kwietniu 2021 otrzymał tytuł profesora sztuki w dyscyplinie sztuki muzyczne, zaś w 2020 przyznaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznakę honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej.

 
JAKUB KOŚCIUKIEWICZ

fot. archiwum artysty

Urodzony w 1979 roku we Wrocławiu. Wiolonczelista specjalizujący się w grze na instrumentach historycznych. Pedagog i aktywny animator inicjatyw i wydarzeń związanych z historycznym wykonawstwem muzyki dawnej. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie wiolonczeli ad. T. Kamińskiej oraz GSMD w Londynie w klasie wiolonczeli barokowej A. McGillivray. Studiował także na Dresdner Akademie für Alte Musik w klasie wiolonczeli barokowej u Ch. Kyprianides. Pobierał również lekcje u R. Zipperlinga, J. ter Lindena, J. Ward-Clarke’a, M. Möllenbecka, B. Cocseta, P. Carrai i B. Málè.
Od wielu lat z pasją zajmuje się historycznym wykonawstwem muzyki baroku. Współczesne realia wymagają jednak poszerzania o repertuar klasycystyczny, a nawet romantyczny. Jako kameralista, solista i muzyk orkiestrowy występował i nagrywał z większością polskich zespołów grających na instrumentach historycznych, m.in. z Collegio di Musica Sacra A. Kosendiaka Dolnośląską Orkiestrą Barokową, Orkiestrą Liryczną, Harmonologią i Kapelą Jasnogórską prowadzonymi przez J. T. Adamusa, Concerto Polacco, Harmonia Sacra, La Tempesta, Hyacinthus Ensemble, Violin Consort, orkiestrą FAMD.PL, Goldberg Baroque Ensemble, Orkiestrą I Rzeczypospolitej, Polską Orkiestrą XVIII wieku, Capella Regia Polonia, Warsaw Harmony, Starck Compagnay, Il Piacere, Silva Rerum, Cantores Minores Wratislavienses, Cameratą Podlaską, Fiori Pari, Nova Silesia, Cappella dell’Ospedale della Pietà, Il Giardino d’Amore, Capella 1547, Maresiénne Consort a także z belgijskimi zespołami Collegium Vocale i Les Muffatti oraz włoskim Sezione Aurea. Współpracował m. in. z takimi artystami jak W. Kłosiewicz, L. Stawarz, M. Toporowski, M. Szelest, Z. Pilch, O. Pasiecznik, J. Orliński, M.E. Cenčić, J. Kasprzyk, S.L. Kaakinen, J. Olejniczak, H. Rutkowski, M. Masecki, V. Sofronitzki, T. Ritter, J. Semerádová, K. Junghänel, J.A. Bőtticher, O. Centurioni, A. Spering, R. Dubrovski, F. Haider, D. Sepec, R. Dieltens, A. Steier, G. Antonini, A. Bernardini, R. Alessandrini, R. Trainini, L. Giardini, E. Gatti, V. Genaux, M. Steger, C. Cavina, A. de Carlo, B. de Sa, A. Kossenko, D. Visse, K. Verhelst, P. van Heyghen, J. Rhorer, T.L. de Swarte, S. Sempé, J. Schröder, K. Mertens, D. ermuellen, J. ter Linden, P. Goodwin, B. Bayl, P. Beznosiuk, N. Parle, I. Bolton, L. Cummings, S. Standage i C. Curnyn, a także P. McCreesh i Gabrielli Players, H.Ch. Rademann i Dresdner Kammerchor, Windsbach Knaben Chor, M. Štryncl i Musica Florea oraz P. Herreweghe i Collegium Vocale Gent. Występował również w Niemczech, Belgii, Szwajcarii, Francji, Holandii, Austrii, Hiszpanii, Słowenii, Chorwacji, Czarnogórze, Macedonii, Czechach, Rosji, Wielkiej Brytanii, na Ukrainie i Litwie, Słowacji, w Chinach, Japonii i USA. Brał udział w nagraniach ponad 30 płyt CD dla takich wytwórni jak CD Accord, Dux, Sarton, Cypres, LionRecords, Musicon, ProMusica Camerata.
Od 2005 roku współpracuje z zespołem Musicae Antique Collegiae Varsoviense przy Warszawskiej Operze Kameralnej (obecnie pełni tam funkcje koncertmistrza) oraz prowadzi klasy wiolonczeli barokowej i zespołów muzyki dawnej w ZPSM im F. Chopina przy ul. Bednarskiej (od 2007 roku). W stołecznym Teatrze Narodowym w latach 2008-2015 Jakub otaczał muzyczną opieką aktorkę D. Stenkę, przygotowując ją i występując wspólnie w spektaklu Iwanow A. Czechowa w reżyserii J. Englerta. Jest wiolonczelistą Wrocławskiej Orkiestry Barokowej prowadzonej przez J. Thiela (od 2008 roku) oraz zespołu Royal Baroque Ensemble (L. Stawarz) od początku jego istnienia (2014). W łódzkiej Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów od 2011 roku wykłada (obecnie jako adiunkt) wiolonczelę barokową oraz prowadzi zespoły kameralne muzyki dawnej i akademicką orkiestrę barokową. W 2017 roku Jakub obronił doktorat na temat XVII wiecznej literatury wiolonczelowej. Założyciel i kierownik artystyczny łódzkiej orkiestry barokowej Altberg Ensemble. Zespół ten uhonorowany został wieloma nagrodami: Armatka Kultury (2017), Muzyczny Orzeł – dyplom złoty (2022) w kategorii Wydarzenie Muzyczne Roku, nominacja do nagrody Fryderyk 2022 w kategorii Muzyka Dawna za płytę Telemann – Suites&Concerto (wydawnictwo DUX) oraz Muzyczny Orzeł – dyplom złoty (2023) w kategorii Płyta Fonograficzna. W roku 2023 nakładem wydawnictwa Ars Sonora ukazała się jego solowa płyta z sonatami wiolonczelowymi A. Vivaldiego nagranymi wspólnie z brytyjskimi muzykami N. Parlem i S. Chapmanem. Inicjator projektu Międzyuczelnianej Orkiestry Barokowej. Regularnie jest zapraszany jako wykładowca podczas Metodycznych Letnich Kursów Muzyki Dawnej w Warszawie. Prowadził też wielokrotnie kursy wykonawstwa historycznego w Le Treport (Normandia) oraz w wielu placówkach artystycznych w Polsce. Jakub gra m. in. na kopii wiolonczeli M. Goffrillo z 1693 roku zbudowanej przez B. Muthesiusa w Berlinie w 2013 roku, na anonimowym instrumencie meklemburskim z 1780 roku oraz na instrumencie G.S. Liebicha z 1790 roku zbudowanym w Szklarskiej Porębie.

 
JUSTYNA MŁYNARCZYK

fot. Mateusz Kluczny

Justyna Młynarczyk urodziła się w Katowicach. Dawniej wiolonczelistka, obecnie gambistka, pedagog, doktor sztuk muzycznych, adiunkt na Wydziale Wykonawstwa Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi. Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie wiolonczeli Piotra Janosika oraz Conservatoire de Musique w Grenoble (Francja), gdzie uzyskała z najwyższą notą Diplôme d’Etudes Musicales w zakresie gry na violi da gamba pod kierunkiem Christine Plubeau. Ukończyła także Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie violi da gamba Marcina Zalewskiego oraz Szkołę Aktorską Lart StudiO. W 2012 r. zainicjowała otwarcie klasy violi da gamba jako instrumentu głównego w POSM II st. im. K. Szymanowskiego w Katowicach. W 2013 r. wzięła udział w zorganizowanych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie zjazdach ekspertów do spraw pisania nowych podstaw programowych dla szkolnictwa artystycznego w charakterze eksperta w dziedzinie violi da gamba.
Jako solistka i kameralistka nagrała kilkanaście płyt, w tym nominowaną do nagrody Fryderyk płytę zespołu Filatura di Musica „Canzony znane i nieznane. Tabulatura pelplińska”. Wystąpiła podczas wielu polskich oraz zagranicznych festiwali, m.in. „Stour Music” (Anglia), „Blackwood River Chamber Festival” (Australia), „Misteria Paschalia” (Polska), czy wielokrotnie podczas „Festiwalu Bachowskiego” w Świdnicy (Polska). Współpracuje z czołowymi polskimi zespołami wykonującymi muzykę dawną w nurcie Historically informed performance, m.in.{oh!} Orkiestra, Capella Cracoviensis, Vasa Consort.
Od 2013 r. prowadzi klasę violi da gamba w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi, gdzie w 2021 roku obroniła pracę doktorską pt. „Pomiędzy jeu d’harmonie a jeu de mélodie. Koncerty na dwie viole da gamba Monsieur de Sainte Colombe w kontekście sporu między Monsieur de Machy a Jeanem Rousseau”. Specjalizuje się w wykonawstwie muzyki francuskiej, a także tłumaczeniach XVII – wiecznych francuskich traktatów związanych z tematyką violi da gamba. Istotnym polem jej działalności jest wykonawstwo muzyki współczesnej. Współpracuje z kompozytorem Wojciechem Stępniem konsultując i prawykonując jego utwory (m.in. opera kameralna „Czarne Lustro”, cykl pieśni na baryton i violę da gamba „Five Letters to the Beautiful Knight”). W 2024 r., wraz z {oh} Orkiestrą, wystąpiła podczas festiwalu „Warszawska Jesień” prawykonując utwory kompozytorów takich jak K. Baculewski, Yu Kuwabara, O. Juzala-Deprati, A. Gryka czy D. Lybin. W tym samy roku wzięła udział w wykonaniu opery Aleksandra Nowaka „Ja, Şeküre” podczas „Malta Festival” w Poznaniu. Interesuje się problematyką ergonomii pracy muzyka, a także synergii sztuk. Wraz z mężem Piotrem – także gambistą – tworzy duet viol. Jest mamą 2-letniego Józia. Lubi kawę, stare chaty i rodzinne wyprawy do lasu.

 
EWA MROWCA-KOŚCIUKIEWICZ

fot. Bogna Bohdanowicz

Urodzona w Krakowie, naukę gry na klawesynie rozpoczęła w wieku 12 lat. Z wyróżnieniem ukończyła studia w Krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Elżbiety Stefańskiej. Absolwentka Guildhall School of Music&Drama w Londynie w klasie prof. Nicholasa Parle, oraz Schola Cantorum Basiliensis w Bazylei w klasie prof. Jörga-Andreasa Böttichera. Wyróżniona w 2003 roku w V Konkursie Klawesynowym im. J. Broadwooda w Londynie, organizowanym na historycznych instrumentach. W 1999 roku uzyskała Diploma di Merito Accademii Musicale Chigiana w Sienie. Jest laureatką nagrody Łódzkie Eureka 2012. W 2023 otrzymała statuetkę „Orła“ w III Międzynarodowym Konkursie Muzyczne Orły, w kategorii Solista. Stypendystka Ministerstwa Kultury, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego Rządu Szwajcarii – Bundes-Exzellenz-Sttipendium, Accademii Musicale Chigiana oraz Guildhall School of Music&Drama. Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich prowadzonych przez Kennetha Gilberta (Accademia Musicale Chigiana), Zuzanę Růžičkovą, Kris Verhelst, Christopha Rousseta, Elisabeth Joyé, Pierra Hantai oraz Jespera Christensena. Ze szczególną pasją poświęca się wykonawstwu muzyki na instrumentach oryginalnych, a także historycznej realizacji basso continuo.
Jej działalność koncertowa obejmuje recitale solowe, oraz występy z zespołami muzyki dawnej. Koncertuje w Polsce, Francji, Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, Wielkiej Brytanii, Chinach, Japonii oraz USA. Występowała pod kierunkiem Alfredo Bernardiniego, Jörga-Andreasa Böttichera, Benjamina Bayla, Olivii Centurioni, Petera Van Heyghena, Paula McCreesha, Joshuy Rifkina. Jordiego Savalla, Lilianny Stawarz. Wraz z Jakubem Kościukiewiczem jest współzałożycielką orkiestry barokowej Altberg Ensemble, z którą nagrała dwie płyty: Suites&Concerto DUX1761 pod kierunkiem Petera Van Heyghena, oraz Ouvertures&Concerto DUX1987 pod kierunkiem Jörga-Andreasa Böttichera. W latach 2014-2023 regularnie współpracowała z orkiestrą instrumemntów dawnych Musicae Antiquae Collegium Varsoviense w Warszawskiej Operze Kameralnej. Z zespołem Il Giardino d‘Amore pod kierunkiem Stefana Plewniaka w 2021, 2022, 2023 i 2024 roku wraz z Jakubem Józefem Orlińskim odbyła tournée po Hiszpanii, Francji, Włoszech i Austrii. W Warszawskiej Operze Kameralnej współpracowała z Dedą Cristiną Colonną i Benjaminem Baylem przy przygotowaniu i wystawieniu francuskich oper J.-B. Lully - Armide (2017), J.-Ph. Rameau - Castor et Pollux (2021).
Jej recital na oryginalnych klawesynach z grudnia 2015 roku z Germanisches National Museum w Norymberdze był retransmitowany na antenie Bayerische Rundfunk. Występowała z recitalami na oryginalnych klawesynach z epoki w kolekcjach w Fenton House w Londynie oraz Musikinstrumenten-Museum w Berlinie (2020, 2023), ostatni miał miejsce w listopadzie 2023 roku, na którym wykonała Clavier Übung II J. S. Bacha na klawesynie Gottfrieda Silbermanna (Freiberg - Sachsen) z 1740 roku. Z recitalami solowymi występowała także w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu (2019, 2022) oraz na wielu prestiżowych festiwalach takich jak Actus Humanus (2023, 2024) czy Varmia Musica (2019, 2020, 2021, 2022, 2023). Koncertowała w salach takich jak: Bunka Kaikan w Tokyo, Palau de la Música Catalana w Barcelonie, Auditorio Nacional de Musica w Madrycie, Teatro de la Maestranza w Sewilli, Opéra royal w Wersalu, Muzeum Instrumentów w Norymberdze i Berlinie. Obecnie pracuje na stanowisku profesora uczelni w Akademii Muzycznej w Łodzi. Od 2012 roku prowadzi klasę klawesynu i realizacji basso continuo w ramach letnich kursów mistrzowskich Varmia Musica Academia w Lidzbarku Warmińskim. Jest jurorem licznych konkursów klawesynowych. W 2009 roku uzyskała stopień doktora sztuki sztuki przedstawiając pracę wraz z nagraniem pt.: „Różnorodność stylów w praktyce wykonawczej basso continuo na klawesynie w świeckiej muzyce niemieckiej pierwszej połowy XVIII wieku.”. W kwietniu 2014 roku Rada Wydziału Fortepianu, Organów, Klawesynu i Instrumentów Dawnych Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi przyznała jej stopień doktora habilitowanego. W ostatnich latach w zakresie jej zainteresowań znajduje się klawesynowa muzyka francuska XVII wieku, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości Jeana Nicolasa Geoffroy (1633?-1694), co zaowocowało publikacją pt.: „Jean Nicolas Geoffroy i jego Pieces de clavessin z paryskiego manuskryptu Rés. 475” (UNUM 2013).
Ewa Mrowca koncentruje swoje badania naukowe głównie wokół muzyki francuskiej XVII wieku, realizacji basso continuo, a także historycznych klawesynów. Swoje wyniki badań i odkrycia w zakresie organologii wielokrotnie prezentowała na konferencjach instrumemntologicznych w Ostromecku. Jej pierwszy solowy album z Pieces de clavessin Jean Nicolas Geoffroy (DUX 0137), zyskał znakomite recenzje w Polsce, Luxemburgu, Francji i Niemczech, a także został nominowany do prestiżowej nagrody International Classical Music Awards 2013. W marcu 2014 otrzymał wyróżnienie 5 du Diapason. W 2021 roku ukazała się jej płyta z Pièces de clavecin Louis Marchanda (DUX 1758), a w 2022 dwupłytowy album z Suitami francuskimi Johanna Sebastiana Bacha (DUX 1759/1760). Ewa Mrowca gra na instrumentach Detmara Hungerberga oraz Bruce’a Kennedy’ego.