Image
Image

Zmarł Profesor Szábolcs Esztényi

Z wielkim żalem przyjęliśmy informację o śmierci prof. dr hab. Szábolcsa Esztényiego, kompozytora, pianisty, wybitnego improwizatora i byłego pedagoga naszej Uczelni. Artysta zmarł 29 czerwca 2024 roku w Warszawie w wieku 84 lat. W Akademii Muzycznej w Łodzi pracował w latach 1994-2013, prowadząc głównie zajęcia z improwizacji fortepianowej.

Wyrazy współczucia Bliskim
składają
Rektor, Senat, Pracownicy i Studenci
Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi

 
Nabożeństwo żałobne odbędzie się dnia 9 lipca 2024 roku (wtorek) o godz. 11.00 w Kościele pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia przy ul. Świętego Bonifacego 9 w Warszawie, po którym nastąpi odprowadzenie Zmarłego do grobu rodzinnego na Cmentarzu Bródnowskim przy ul. Świętego Wincentego 83 w Warszawie.

 
Zmarł Profesor Szábolcs Esztényi - Nekrolog

 

prof. dr hab. Szábolcs László Esztényi*

Szábolcs Esztényi Od 1961 roku mieszkał w Polsce. Studiował grę na fortepianie w klasie Margerity Trombini-Kazuro i kompozycję u Witolda Rudzińskiego (oba dyplomy z wyróżnieniem) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Od 1972 pracował jako pedagog improwizacji fortepianowej w Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz w Akademiach Muzycznych w Warszawie i Łodzi.
Jako kompozytor i solista występował w kraju oraz za granicą na wielu festiwalach (m.in. na Warszawskiej Jesieni, Poznańskiej Wiośnie Muzycznej, Warszawskich Spotkaniach Muzycznych, Festiwalu „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu, Festiwalu w Łańcucie, Forum im. Witolda Lutosławskiego, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, Biennale Zagreb, Budapesti Zenei Hetek, Donaueschinger Musiktage, Festiwalu Pianistycznym w Bergamo-Brescia, Festival d’été de Lanaudière w Quebec, Nordiske Musikdage, Recontres Internationales de Musique Contemporaine Metz).
Od wielu lat współpracował również z Ferencem Lantosem i Márią Apagyi, twórcami kreatywnej pedagogiki muzyczno-wizualnej i założycielami Wolnej Szkoły Artystycznej w Pécs na Węgrzech.
W 1988 otrzymał medal Związku Kompozytorów Polskich za popularyzację polskiej muzyki współczesnej, w 1989 – nagrodę „Orfeusz” przyznaną przez Sekcję Krytyków Stowarzyszenia Polskich Muzyków za wykonanie utworów Tomasza Sikorskiego na 32. Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, a w 1993 – doroczną Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich. W 1998 otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych, a w 2009 został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W 2017 roku uzyskał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. W 2023 roku nadano mu godność członka honorowego Związku Kompozytorów Polskich.

*biogram zaczerpnięty ze strony Polskiego Centrum Informacji Muzycznej polmic.pl