Recital improwizowany prof. Dirka Börnera
- 6
- grudnia 2025
Między improwizacją a kompozycją; Próba rekonstrukcji recitalu klawesynowego z XVIII wieku
6 grudnia 2025, sobota, godz. 18.00
Sala Balowa, Pałac Akademii Muzycznej w Łodzi, ul. Gdańska 32
wstęp wolny
wykonawca:
- Dirk Börner – klawesyn, kompozycja, improwizacja, aranżacja
program:
- Dirk Börner – Choralpartita „Jesu meine Freude“
- Suita improwizowana w stylu francuskim
- Prélude
- Allemande
- Courante
- Sarabande
- Gigue
- Dirk Börner – Toccata und Fuga über ein Thema von Albinoni
- Improwizacja na afekt zadany przez Publiczność
- Improwizowane Preludium i Fuga na temat zadany przez Publiczność
- Dirk Börner – 5 opracowań chorałowych
- „Was Gott tut, das ist wohlgetan“ BWV 100 oraz Sinfonia 1 BWV 787, Cantus firmus im Bass
- „Oh Traurigkeit, oh Herzensleid“ BWV 404 oraz Sinfonia 9 BWV 795, Cantus firmus im Soprano
- „Lobet den Herren“ BWV 230 oraz Sinfonia 10 BWV 796, Cantus firmus im Tenor
- „Von Gott will ich nicht lassen“ BWV 658 oraz Sinfonia 13 BWV 799, cantus firmus im Tenor
- „Ach wie flüchtig, auch wie nichtig“ BWV 26 oraz Sinfonia 14 BWV 800, Cantus firmus im Sopran
DIRK BÖRNER
Urodził się w Saarbrückern. Zanim zainteresował się wykonawstwem muzyki dawnej, studiował fortepian w Konserwatorium w Strasburgu. Studia klawesynowe podjął w klasach Andreasa Staiera i Jespera Christensena w Schola Cantorum w Bazylei i ukończył je dyplomem solistycznym w 1996 roku. Był finalistą Międzynarodowych Konkursów Klawesynowych w Warszawie (1993) roku i w Pradze (1994). Występuje jako solista i continuista w znaczących salach koncertowych (m.in.: Sala Filharmoników Berlińskich, Filharmonia w Paryżu, Prinzregententheater w Monachium, Salle Gaveau, Concertgebouw w Amsterdamie, Festspielhalle Baden-Baden, Barbican Hall w Londynie, Musikverein w Wiedniu) oraz na renomowanych festiwalach takich, jak: Early Music Festival Boston, Freunde alter Musik in Basel, La Folia (Rougemont, Szwajcaria), Toulouse les orgues, Bach en Combrailles, Académie Bach Arques la Bataille, Innsbrucker Festwochen der Alten Musik, Festival Poznań, Residenzwochen München, Resonanzen (Wiener Konzerthaus), Urbino Musica Antica. Występuje z wybitnymi zespołami: Stylus Phantasticus (Friederike Heumann, Pablo Valetti), Aux Pieds du Roy (Michael Form), The Rare Fruits Council (Manfredo Kraemer), Cappella Gabetta (Andrés Gabetta), Bachstiftung St. Gallen (Rudolf Lutz), Café Zimmermann (Pablo Valetti i Céline Frisch).
Współpracuje z solistami, takimi jak: Maria Christina Kiehr, Victor Torres, Cecilia Bartoli, Roberta Invernizzi, Nuria Rial, Alice Duport-Percier, Carlos Mena, Damien Guillon, Pablo Valetti, Céline Frisch, Manfredo Kraemer, Eva Saldin, Sol Gabetta und Andres Gabetta. Regularnie można go usłyszeć we francuskich i europejskich stacjach radiowych.
Jego bogata i wielokrotnie nagradzana dyskografia (Diapason d’or, Choc Classica, 10 Repertoire) obejmuje dzieła Johanna Sebastiana oraz Carla Philippa Emmanuela Bacha, Buxtehudego, Erlebacha, Reinckena, Matthesona, Muffata, Corellego, Vivaldiego, Manciniego, Marais, Hotteterre’a, a także Alessandro i Domenica Scarlattiego.
Nagrywał zarówno na klawesynie, jak i pianoforte dla takich wytwórni płytowych jak: Alpha, Harmonia Mundi, Accent, Carpe Diem, Astrée-Naïve, Éditions Ambronay, K 617, Raumklang, Prospero und Panclassics.
Dirk Börner wykłada improwizację w Schola Cantorum w Bazylei, jest także profesorem klawesynu, realizacji basso continuo i improwizacji w Conservatoire National Supérieur de Musique et Danse w Lyonie.
Prowadził liczne kursy mistrzowskie w Paryżu (Conservatoire à rayonnement régional (CRR) de Boulogne-Billancourt), Wiedniu (Wiener Privatuniversität), Lozannie (Festival für improvisierte Musik), Lipsku (Leipziger Improvisationsfestivals für Alte Musik), Escorial oraz w Hochschule für Musik w Würzburgu.
Jego muzykologiczne publikacje dotyczą Carla Czernego i romantycznego fortepianu „Carl Czerny – oder was würde passieren, wenn wir ihn wirklich ernst nähmen” (Argus 2009) oraz realizacji basso continuo we Francji „Der französische Generalbass im ausgehenden 17. Jahrhundert”.
