Akademia Muzyczna w Łodzi

Między traktatem a mową uczuć w dźwięki przemienioną. Muzyka XVIII wieku w teorii i praktyce

Między traktatem a mową uczuć w dźwięki przemienioną. Muzyka XVIII wieku w teorii i praktyce

red. Małgorzata Grajter, Marek Nahajowski
 
Łódź 2014
wydanie II
ISBN: 978-83-60929-43-8
objętość: 332 strony
 
cena: 45 zł

ZAWARTOŚĆ

 
Wstęp

I. Documenta
  • IRENA BIEŃKOWSKA
    Joseph Kohaut (1734-1777) – w poszukiwaniu stylu i… sponsora
  • DARIUSZ SMOLAREK
    Muzyka instrumentalna w polskich osiemnastowiecznych klasztorach sióstr benedyktynek
  • REMIGIUSZ POŚPIECH
    Rola śpiewów chorałowych w XVIII-wiecznych celebracjach liturgicznych na przykładzie środowisk klasztornych w Polsce
II. Theoria
  • MAŁGORZATA GRAJTER
    Jak umiejętnie połączyć poezję z muzyką? Aspekt strukturalny związków słowno-muzycznych w niemieckiej teorii muzyki w XVIII wieku
  • BEATA STRÓŻYŃSKA
    Teoria symfonii w świetle niemieckojęzycznego piśmiennictwa muzycznego z XVIII wieku
III. Ars Compositoria
  • KONRAD WIŚNIEWSKI
    Co to jest Galanterieare?
  • ANNA RYSZKA-KOMARNICKA
    O kompozytorskich inventio, dispositio i decoratio w arii Judyty Parto inerme, e non pavento z oratorium La Betulia Liberata Pietra Metastasia w wybranych opracowaniach z lat 1734-1781
  • RYSZARD DANIEL GOLIANEK
    Wątek Lodoiski w twórczości operowei końca XVIII wieku: sentymentalizm i romantyzm
IV. Practica
  • MAREK NAHAJOWSKI
    Między barokiem a klasycyzmem. Uwagi na temat artykulacji w grze na instrumentach dętych w XVIII wieku
  • MAGDALENA PILCH
    Wibracja w świetle historycznych szkół fletowych – świadomie wykonywany ozdobnik, wyraz emocji czy mechaniczna maniera?
  • TOMASZ DOBRZAŃSKI
    Powstanie klarnetu klasycznego – w poszukiwaniu źródeł ewolucji instrumentu
  • MIKOŁAJ RYKOWSKI
    Muzyczne uniwersum brzmieniowe według Valentina Roesera – autora Essai d’instruction (Paris 1764)
  • MAREK TOPOROWSKI
    Strój mezotoniczny jako narzędzie analizy stylistyki utworów Johanna Sebastiana Bacha

Program konferencji
Summary

 

FRAGMENT WSTĘPU

Wiek XVIII często bywa określany jako moment narodzin współczesnej kultury. To właśnie na ten okres przypadł intensywny rozwój nauk przyrodniczych, medycyny, nowych idei społecznych czy upowszechniania wiedzy. Gwałtowne i krwawe konflikty religijne, charakterystyczne dla XVI i pierwszej połowy XVII wieku, uległy wyciszeniu, zaś rozkwit miast spowodował wzrost kulturalnych aspiracji średnich warstw społeczeństwa i zapotrzebowania na obcowanie ze sztuką w różnych jej przejawach. Zaowocowało to nie tylko rozwojem publicznego życia koncertowego, ale także muzykowania amatorskiego. […]
Najważniejszą ideą niniejszej publikacji było ukazanie muzyki XVIII wieku z wielu perspektyw, a w szczególności podkreślenie związków miedzy teorią, estetyką i praktyką wykonawczą. Jak wiadomo, wielu ówczesnych muzyków i kompozytorów nie stroniło od refleksji teoretycznej, a wybitni teoretycy (często będący jednocześnie praktykami) chętnie wypowiadali się w sprawach dotyczących techniki śpiewu albo fru na instrumentach. Z tego powodu w niniejszym tomie zostały ujęte artykuły nie tylko muzykologów i teoretyków, lecz również wybitnych instrumentalistów, będących specjalistami w dziedzinie historycznego wykonawstwa muzyki dawnej. W miarę możliwości pragnęliśmy skupić się jednak na mniej znanych przejawach XVIII-wiecznej twórczości kompozytorskiej, jedynie sporadycznie odnosząc się do dokonań „wielkiej piątki” – Johanna Sebastiana Bacha, Georga Friedricha Händla, Josepha Haydna, Wolfganga Amadeusza Mozarta i Ludwiga van Beethovena – co w dużej mierze zaważyło na kształcie niniejszej publikacji.

O zasadach gry na flecie poprzecznym

O zasadach gry na flecie poprzecznym

Johann Joachim Quantz
 
Łódź 2014
wydanie II
ISBN: 978-83-60929-44-5
tłumaczenie: Marek Nahajowski
redakcja: Marta Szoka
 
cena: 60 zł

ZAWARTOŚĆ

  • Wstęp
  • Zasady przekładu
  • Uwagi terminologiczne
  • Podziękowania
  • Dedykacja
  • Przedmowa
  • Wprowadzenie. O cechach, jakie powinny posiadać osoby, które pragną poświęcić się muzyce
  • Rozdział I. Krótka historia i opis fletu poprzecznego
  • Rozdział II. O trzymaniu fletu i rozmieszczeniu palców
  • Rozdział III. O aplikaturze i skali fletu
  • Rozdział IV. O zadęciu
  • Rozdział V. O nutach, ich wartościach, metrum, pauzach i innych muzycznych oznaczeniach
  • Rozdział VI. O użyciu języka w grze na flecie
    Część I. O użyciu języka na sylabach ti lub di
    Część II. O użyciu języka na słowie tiri
    Część. III. O użyciu języka na słowie did’ll lub tak zwanym „podwójnym języku”
    Dodatek. Kilka uwag ku pożytkowi oboistów i fagocistów
  • Rozdział VII. O braniu oddechu w grze na flecie
  • Rozdział VIII. O przednutkach i innych niewielkich ozdobnikach
  • Rozdział IX. O trylach
  • Rozdział X. O tym, czego powinien przestrzegać muzyk początkujący podczas samodzielnego ćwiczenia
  • Rozdział XI. Ogólne uwagi o dobrym wykonaniu muzyki głosem i na instrumencie
  • Rozdział XII. O sposobach wykonywania Allegro
  • Rozdział XIII. O ornamentacji w stylu swobodnym
  • Rozdział XIV. O sposobach wykonywania Adagio
  • Rozdział XV. O kadencjach
  • Rozdział XVI. O czym flecista powinien pamiętać podczas publicznych występów
  • Rozdział XVII. O powinnościach tych, którzy akompaniują albo wykonują partie towarzyszące lub ripieno związane z partią koncertującą
    Część I. O cechach, którymi powinna wyróżniać się osoba prowadząca zespół muzycznych
    Część II. O skrzypkach orkiestrowych
    Część III. O altowiolistach
    Część IV. O wiolonczelistach
    Część V. O kontrabasistach
    Cześć VI. O klawesyniście
    Część VII. O powinnościach wszystkich instrumentalistów wykonujących partie akompaniujące
  • Rozdział XVIII. O tym, jak oceniać muzyków i kompozycje muzyczne
  • Bibliografia

 

FRAGMENT WSTĘPU

Versuch einer Anweisung die Flöte traversiere zu spielen autorstwa Johanna Joachima Quantza, niemieckiego flecisty, kompozytora i teoretyka muzyki, należy do najważniejszych źródel dokumentujących praktykę wykonawczą muzyki XVIII wieku. Traktat ten ukazał się po raz pierwszy w 1752 roku w Berlinie i niemal natychmiast uzyskał znaczną popularność. Aż do końca XVIII wieku rozprawa Quantza była wielokrotnie wznawiana i tłumaczona, w całości bądź we fragmentach, na większość języków Zachodniej Europy, miedzy innymi: angielski, francuski, włoski i niderlandzki. […] Uniwersalny charakter dzieła Quantza sprawia, że stanowi ono znakomity punkt wyjścia dla wszystkich osób zainteresowanych zgłębianiem wiedzy na temat stylu i estetyki muzyki późnego baroku oraz stylu galant.

Relacje słowno-muzyczne w twórczości Ludwiga van Beethovena

Relacje słowno-muzyczne w twórczości Ludwiga van Beethovena

Grajter Małgorzata
Łódź 2015
ISBN: 978‑83‑60929‑46‑9
objętość: 274 strony
cena: 35 zł

Sfinansowano ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Badania zrealizowano w ramach grantu przyznanego przez Narodowe Centrum Nauki.

 

ZAWARTOŚĆ

Wstęp
Rozdział 1.
Teoria utworu słowno-muzycznego w XVIII wieku
  1. Rola słowa i muzyki w osiemnastowiecznych teoriach estetyczno-muzycznych
  2. Relacje słowa i muzyki w dziele wokalno-instrumentalnym – aspekt strukturalny
    2.1. Akcent gramatyczny a akcent muzyczny
    2.2. Teoria rytmu muzycznego w XVIII wieku a prozodia antyczna. Versfuß – Klangfuß
    2.3. Intonacja i zjawiska wysokościowe
  3. Relacje słowa i muzyki w dziele wokalno-instrumentalnym – aspekt semantyczny
    3.1. Inventio
    3.2. Dispositio
    3.3. Elaboratio
    3.4. Decoratio
  4. Wzorcowe opracowanie utworu słowno-muzycznego – podsumowanie
Rozdział 2.
Tekst w twórczości wokalno-instrumentalnej Beethovena – dobór, charakterystyka i zawartość ideowa
  1. Wykształcenie i kultura literacka Beethovena
  2. Ważniejsi autorzy tekstów do muzyki wokalnej Beethovena
  3. Beethovenowskie kryteria doboru tekstów do opracowania muzycznego – próba rozpoznania
    3.1. Odniesienia autobiograficzne i kategoria Selbstidentifizierung
    3.2. Zawartość ideowa tekstów umuzycznionych przez Beethovena
    3.3. Kategorie językowe szczególnie poszukiwane przez Beethovena w tekstach przeznaczonych do opracowania muzycznego
  4. Beethoven jako autor tekstów do własnej muzyki
Rozdział 3.
Aspekt strukturalny twórczości wokalno-instrumentalnej Beethovena – prozodia, rytm, interpunkcja
  1. Osiemnastowieczny zwrot ku antycznym formom poetyckim. Beethoven i wiersz heksametryczny
  2. Hierarchia i sposoby akcentuacji wyrazów w języku niemieckim i w muzyce wokalnej Beethovena
  3. Rytm wiersza – interpunkcja – opracowanie muzyczne. Problem wzajemnych zależności
  4. Uwarunkowania i konsekwencje Neutextierung – wprowadzania nowego tekstu do istniejącej melodii. Przypadek Erste Liebe / Primo amore i partii wokalnej Fantazji na fortepian, chór i orkiestrę op. 80
Rozdział 4.
Aspekt semantyczny twórczości wokalno-instrumentalnej Beethovena
  1. Beethoven i semantyka tonacji
  2. Beethoven i figury retoryczno-muzyczne
    2.1. Figury oparte na naśladownictwie wizualnym
    2.2. Figury dźwiękonaśladowcze (Onomatopoeien)
    2.3. Figury ekspresywne (wyrażające uczucia)
  3. Sytuacja archetypowa „człowieka wyrwanego z ciemności” – ideowe miejsca wspólne i ich muzyczna interpretacja
Suplement.
Pomiędzy strukturą a semantyką. Integracja formy a związki słowno-muzyczne w cyklach Beethovena: Gellert-Lieder op. 48 i An die ferne Geliebte op. 98
Zakończenie
Słowniczek terminów literackich występujących w tekście
Spis przykładów
Spis tabel
Bibliografia
Indeks nazwisk
Summary

 

Fragment wstępu:

Zasadniczym celem niniejszej pracy jest zbadanie specyfiki relacji słowno‑muzycznych w twórczości Ludwiga van Beethovena w odniesieniu do opcji estetycznych i praktycznych wskazań dotyczących opracowania utworu słowno‑muzycznego ujętych w osiemnastowiecznym piśmiennictwie muzycznym. Przedmiot badań stanowią zależności pomiędzy słowem a muzyką na poziomie strukturalnym (forma tekstu, rytm, długość sylab, rozkład akcentów) i semantycznym (retoryka muzyczna, semantyka tonacji, symbole, reprezentacja idei w muzyce). Dodatkowym celem badań jest określenie, które z tych aspektów są swoiste, indywidualne dla Beethovena jako twórcy muzyki wokalno‑instrumentalnej i wyróżniają go na tle przyjętych w jego epoce konwencji.
Ponieważ Beethoven nigdy nie napisał traktatu o kompozycji, źródłem informacji na temat jego stosunku do własnej twórczości – w tym wypadku muzyki wokalnej – pozostają: korespondencja, dzienniki oraz zeszyty konwersacyjne, wykorzystane w niniejszej pracy jako źródła pomocnicze. Równocześnie wiedza na temat gruntownego wykształcenia Beethovena w zakresie teorii muzyki, jego znajomości pism oraz traktatów muzycznych i estetycznych sprawia, że przyjęcie za główny punkt odniesienia osiemnastowiecznej teorii muzyki wydaje się najbardziej naturalnym i oczywistym ze sposobów umożliwiających odtworzenie krajobrazu estetycznego epoki, w której pojawiło się zjawisko szczególne – „gottliche Erscheinung”, za jakie uważany był kompozytor. Owo „boskie objawienie” to jednak bynajmniej nie deus ex machina, ale owoc intensywnych przemian kulturowych i światopoglądowych przełomu XVIII i XIX wieku. Fakt, iż Beethoven komponując, niejednokrotnie sięgał po teksty teoretycznomuzyczne, pozwala sądzić, że pozycje te miały pewne znaczenie dla jego rozwoju jako twórcy muzyki. Na ile jednak było ono kluczowe i w jakich celach kompozytor się do tych tekstów odwoływał, pozostaje oczywiście do odrębnej dyskusji.”

Nauczyciel rozpoczynający pracę w szkole muzycznej

Wybrane przepisy prawa oświatowego w świetle struktury i organizacji współczesnej szkoły

Nauczyciel rozpoczynający pracę w szkole muzycznej

Ewa Kumik
Łódź 2015
ISBN: 978-83-60929-48-3
objętość: 205 stron
cena: 30 zł

Sfinansowano ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

 

Zawartość:

Wstęp
Rozdział I. Podstawy prawa oświatowego
  1. Przepisy prawne – wiadomości ogólne
  2. Ustawa o systemie oświaty
  3. Ustawa – Karta Nauczyciela
Rozdział II. Prawo obowiązujące w szkole muzycznej
  1. Polskie szkolnictwo muzyczne
    1.1. Etapy kształcenia muzycznego
    1.2. Typy i zadania szkół muzycznych
    1.3. Plany nauczania w szkołach muzycznych I stopnia
    1.4. Plany nauczania w szkołach muzycznych II stopnia
    1.5. Organ prowadzący i nadzorujący pracę szkoły
  2. Statut i regulaminy szkolne
    2.1. Statut szkoły
    2.2. Regulamin pracy
    2.3. Regulamin zakładowego funduszu świadczeń socjalnych
    2.4. Regulamin wynagradzania
    2.5. Regulamin przyznawania nagród dla nauczycieli
  3. Dokumentacja w szkole
    3.1. Dokumentacja organizacyjna szkoły
    3.2. Dokumentacja kadrowa
    3.3. Dokumentacja finansowa szkoły
    3.4. Dokumentacja dotycząca bazy i warunków BHP
    3.5. Dokumentacja przebiegu procesu kształcenia, wychowania i opieki
Rozdział III. Statutowe organy szkoły muzycznej
  1. Dyrektor szkoły
  2. Rada pedagogiczna
  3. Społeczne organy szkoły
    3.1. Rada szkoły
    3.2. Rada rodziców
    3.3. Samorząd uczniowski
Rozdział IV. Nauczyciel w szkole muzycznej
  1. Wymagania kwalifikacyjne a wynagrodzenie nauczycieli
    1.1. Kwalifi kacje zawodowe nauczyciela
    1.2. Nawiązanie stosunku pracy z nauczycielem
    1.3. Składniki wynagrodzenia za pracę nauczyciela
  2. Prawa i obowiązki nauczyciela
    2.1. Obowiązki nauczyciela
    2.2. Zasiłek na zagospodarowanie
    2.3. Urlopy: wypoczynkowe, płatne, bezpłatne
    2.4. Nagrody dla nauczyciela
    2.5. Czas pracy nauczyciela
  3. Relacja: nauczyciel – uczeń – rodzic
Rozdział V. Rozwój zawodowy nauczyciela
  1. Doskonalenie zawodowe nauczyciela
    1.1. Przepisy prawa regulujące doskonalenie zawodowe nauczycieli
    1.2. Zadania dyrektora szkoły w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli
    1.3. Finansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli
  2. Awans zawodowy nauczyciela
    2.1. System awansu zawodowego
    2.2. Realizacja stażu zawodowego nauczyciela
    2.3. Uzyskanie wyższego stopnia awansu zawodowego
  3. Ocena pracy nauczyciela
    3.1. Ocena pracy nauczyciela w trybie art. 6a KN
    3.2. Ocena dorobku zawodowego nauczyciela
    3.3. Procedury odwoławcze w ocenianiu nauczycieli
Zakończenie
Bibliografia
Wykaz tabel
Aneksy
Summary

 

Fragment wstępu:

W  celu ułatwienia młodemu nauczycielowi startu w  szkolną rzeczywistość, podjęłam się opracowania zagadnień niezbędnych i  najbardziej pomocnych na początku zawodowej pracy nauczyciela. Przedmiotem moich badań była analiza wybranych przepisów prawa oświatowego oraz związane z  nimi prawa i  obowiązki nauczycieli szkół muzycznych. W  szkole nowo zatrudniony nauczyciel od pierwszych dni musi sobie radzić z  wieloma obowiązkami – samodzielnie prowadzić zajęcia, wypełniać dokumentację szkolną, prowadzić zebrania z rodzicami. Z przedmiotu badań wynikają dwa cele uszczegóławiające to, co zamierzałam osiągnąć w odniesieniu do przeprowadzonych badań eksploracyjnych, a mianowicie: cel poznawczy – zapoznanie się z ustawami oświatowymi i aktami wykonawczymi do tych ustaw, a  także z  opracowaniami metodyczno-naukowymi dotyczącymi edukacji w szkołach muzycznych I i II stopnia oraz cel praktyczny – przedstawienie stanu faktycznego, obowiązującego na dzień 31 lipca 2015 roku, przepisów prawnych, struktury organizacji badanych szkół, a także zadań, praw i obowiązków nauczycieli tych szkół.

Symfonia w XVIII–wiecznej Polsce. Teoria, repertuar i cechy stylistyczne

Symfonia w XVIII–wiecznej Polsce. Teoria, repertuar i cechy stylistyczne

Beata Stróżyńska
Łódź 2015
ISBN: 978-83-60929-47-6
objętość: 587 stron
cena: 40 zł

Sfinansowano ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

 

ZAWARTOŚĆ

Wstęp

    1. Miejsce symfonii w europejskiej myśli estetycznej i praktyce kompozytorskiej XVIII wieku
      1.1. Przemiany estetyczne i filozoficzne w kulturze europejskiej XVIII wieku a znaczenie muzyki instrumentalnej
      1.2. Symfonia w ujęciu xviii -wiecznej teorii muzyki
      1.3. Cechy gatunkowe symfonii w twórczości europejskiej
    2. Symfonia w XVIII-wiecznej Polsce jako przedmiot refleksji badawczej
      2.1. Sytuacja polityczno-społeczna i kulturalna Rzeczypospolitej w XVIII stuleciu
      2.2. Poglądy na symfonię w dawniejszym polskim piśmiennictwie muzycznym
      2.3. Badania symfonii w XVIII-wiecznej Polsce podejmowane po II wojnie światowej
      2.4. Problemy badawcze, metodologiczne i terminologiczne
    3. Repertuar symfonii w XVIII-wiecznej Polsce
      3.1. Źródła i zabytki
      3.2. Twórcy symfonii
    4. Symfonia w kulturze muzycznej XVIII-wiecznej Polski
      4.1. Symfonia w środowisku dworskim
      4.2. Symfonia w kontekście kościelnym
      4.3. Symfonia w życiu kulturalnym miast
    5. Symfonia kameralna – typ orkiestrowej muzyki koncertowej w XVIII-wiecznej Polsce
      5.1. Cykl symfoniczny
      5.2. Układy formalne poszczególnych ogniw symfonii
      5.3. Instrumentarium i typy faktury instrumentalnej
      5.4. Rola elementów ludowych i narodowych
      5.5. Symfonia kameralna – podsumowanie
    6. Symfonia kościelna – lokalny typ liturgicznej muzyki instrumentalnej
      6.1. Kształt utworu i budowa formalna
      6.2. Instrumentarium i faktura instrumentalna
      6.3. Charakterystyczne rozwiązania dźwiękowe i stylistyczne
      6.4. Kompozycje pro processione jako symfonie kościelne
      6.5. Inne utwory w typie symfonii kościelnej

Zakończenie
Bibliografia
Summary

 

Fragment wstępu:

Teoria, repertuar i cechy stylistyczne symfonii w XVIII-wiecznej Polsce to temat, w ramach którego mieszczą się różne zakresy badawcze, w tym także owa „zaniedbana” historia rodzimej symfonii owego stulecia. Rozprawa obejmuje jednak znacznie szersze spektrum zagadnień, nie ogranicza się do części analitycznej, w której są badane zabytki rodzimej symfoniki z omawianego okresu. W części teoretycznej na podstawie analizy zasobów polskich archiwów oraz ówczesnych wzmianek prasowych została podjęta próba ukazania miejsca i roli tego gatunku na tle życia muzycznego kraju. Celem pracy jest przedstawienie zjawisk, występujących na ziemiach Rzeczypospolitej, w szerokim kontekście europejskim, z uwzględnieniem ówczesnej problematyki filozoficzno-estetycznej oraz teoretyczno-muzycznej.
Punktem wyjścia do wyznaczenia zakresu badań było zdefi niowanie, jakie utwory w świetle ówczesnego piśmiennictwa muzycznego spełniają kryteria gatunkowo-stylistyczne i mogą być zaliczone do grupy symfonii, a także jakie istniały wewnętrzne podziały w ramach tego gatunku. Ścisłe rozgraniczenie poszczególnych rodzajów symfonii na podstawie XVIII-wiecznych traktatów okazało się tak bardzo owocne, iż stało się jednocześnie punktem wyjścia do sformułowania głównej tezy tej pracy o dwutorowym rozwoju rodzimej symfonii; było ono też pomocne w dookreśleniu głównego problemu badawczego, wyznaczając kierunki poszukiwań materiałów źródłowych. Ustalenie możliwie precyzyjnych kryteriów w świetle teorii XVIII-wiecznych stanowiło element niezbędny do przedstawienia ówczesnej praktyki kompozytorskiej oraz wykonawczej. Zasadne wydawało się też omówienie na wstępie cech stylistyczno-gatunkowych konkretnych utworów, to znaczy symfonii, tworzonych w tym czasie w wiodących europejskich centrach muzycznych. Już z pierwszych badań prowadzonych nad zasobami polskich archiwów wynikało jednoznacznie, iż rodzime utwory powstawały przede wszystkim pod przemożnym wpływem ośrodków niemieckojęzycznych, stąd podstawą do rozważań teoretycznych na temat tego gatunku stało się w dużej mierze piśmiennictwo z tych obszarów.

Rytmika w kształceniu muzyków, aktorów, tancerzy i w rehabilitacji, tom VI

Rytmika w kształceniu muzyków, aktorów, tancerzy i w rehabilitacji, tom VI

red. Ewa Wojtyga
Łódź 2015
ISBN: 978-83-60929-49-0
objętość: 128 stron
cena: 30 zł

Dofinansowano ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Urzędu Miasta Łodzi

 

ZAWARTOŚĆ

  • Od Redakcji
  • Note from the Editor
  • Martine Jaques-Dalcroze – EMIL JAQUES-DALCROZE – KILKA KOLOROWYCH NUTEK
  • Barbara Ostrowska – KSZTAŁCENIE W SPECJALNOŚCI RYTMIKA W AKADEMII MUZYCZNEJ W ŁODZI
  • Magdalena Owczarek, Iwona Sztucka – OGÓLNOPOLSKIE SESJE NAUKOWE RYTMIKI ODBYWAJĄCE SIĘ W AKADEMII MUZYCZNEJ W ŁODZI W LATACH 1983–2010
  • Barbara Dominiak, Justyna Sobieraj-Bednarek – O CZYM MÓWIĄ NAM LICZBY? Z DZIEJÓW RYTMIKI W ŁODZI
  • Grażyna Durlow – RYTMIKA – „OGRÓD ROZLEGŁY”
  • DZIENNIK WSPOMNIEŃ

Nauka harmonii

Nauka harmonii

Franciszek Wesołowski
Łódź 2016
wyd. VII poprawione
objętość: 196 stron
oprawa bindowana
cena: 30 zł

ZAWARTOŚĆ
  • Przedmowa
  • Łączenie trójdźwięków triady bez przewrotu
  • Przewroty trójdźwięków triady. Dźwięki obce
  • Trójdźwięki poboczne i formy dominanty dysonansowej
  • Cztero- i pięciodźwięki
  • Figuracja, alteracja niemodulująca
  • Układ dwu-, trzy- i pięciogłosowy. Zmienny układ głosów. Układ na różne składy instrumentalne i wokalne. Wzmacnianie głosów oktawami. Nuta stała. Swobody w prowadzeniu głosów.
  • Modulacja
  • Rozwój systemu tonalnego
  • Ćwiczenia
 
FRAGMENT PRZEDMOWY

Podręcznik „Nauka harmonii” jest przeznaczony jako pomoc naukowa dla studentów Akademii Muzycznej i uczniów szkół muzycznych II stopnia. Zawiera on zwięzły, skrótowy wykład harmonii tonalnej dur-moll, zwalniając tym samym studiującego od robienia uciążliwych notatek.
W szkolnictwie wyższym większy nacisk położyć należy na tworzenie własnych konstrukcji harmonicznych, harmonizowanie sfigurowanych melodii pisemnie i na fortepianie, realizację basu cyfrowanego i niecyfrowanego, modulację, pisanie ćwiczeń przeznaczonych na różne zespoły oraz analizę dzieł muzycznych. Natomiast w szkołach muzycznych II stopnia szczególny nacisk położyć należy na praktyczne i słuchowe opanowanie akordyki, oszczędne stosowanie figuracji oraz na rozwijanie inwencji twórczej poprzez tworzenie własnych konstrukcji harmonicznych i melodii na podstawie danych funkcji harmonicznych. […]

Grażyna Bacewicz. Konteksty życia i twórczości

Grażyna Bacewicz. Konteksty życia i twórczości

red. Marta Szoka
Łódź 2016
ISBN: 978-83-60929-51-3
objętość: 232 strony
cena: 40 zł

ZAWARTOŚĆ

Wstęp
Małgorzata Gąsiorowska Dwoje na huśtawce (neoklasycyzmu): Bacewicz - Kisielewski
Beata Bolesławska-Lewandowska Muzyka czasów terroru? Okupacyjne uwertury orkiestrowe Grażyny Bacewicz i Andrzeja Panufnika
Krzysztof Droba Vytautas Bacevičius, którego nie było...
Miłosz Bazelak Profesor, mentor, przyjaciel - o roli Kazimierza Sikorskiego w zyciu i działalności Grażyny Bacewicz
Magdalena Grajter Antoni Dobkiewicz. Przyczynek do portretu pianisty - pedagoga
Anna Nowak Estetyczne antynomie w muzyce Grażyny Bacewicz z perspektywy badaczy i świadków życia artystycznego kompozytorki
Iwona Lindstedt Sonorystyczny neoklasycyzm Grażyny Bacewicz
Agata Stojewska W nurcie witalistycznego koloryzmu: Karol Szymanowski - Grażyna Bacewicz. Podobieństwa i różnice
Tomasz Tarnawczyk Symfonie Grażyny Bacewicz na tle sytuacji społeczno-politycznej w powojennej Polsce
Ewa Kowalska-Zając Modyfikacje tradycji gatunkowej w kwartetach smyczkowych Grażyny Bacewicz
Tomasz Król Grażyna Bacewicz: sonaty na skrzypce i fortepian - aspekty wykonawcze w kontekście specyfiki techniki instrumentalnej
Piotr Kędzierski Twórczość fortepianowa Grażyny Bacewicz a idiom pianistyczny w muzyce Witolda Lutosławskiego
Jan Rogacki Eksperyment warsztatowy. Technika dodekafoniczna w VI Kwartecie smyczkowym Grażyny Bacewicz
Marta Włodarczyk "Pożądanie". O ostatnim dziele Grażyny Bacewicz
Postscriptum
Maciej Janik Co wiemy o okolicznościach urodzin Kiejstuta, Witolda, Grażyny i Wandy Bacewiczów?
Wykaz przykładów nutowych
Wykaz ilustracji
Indeks osób
Summary 

FRAGMENT WSTĘPU

Zaliczana do najwazniejszych postaci polskiej muzyki II połowy XX wieku, znakomita kompozytorka i skrzypaczka, Grażyna Bacewicz, swego czasu była obiektem fascynacji świata muzycznego oraz zainteresowania melomanów nie tylko w Polsce. Jej twórczość odznaczająca się wyjątkową indywidualnością i spójnością stylistyczną obecnie jest chyba jednak znana w stopniu niewystarczającym, zwłaszcza przez młodsze pokolenia. za trzy lata minie pół wieku od śmierci kompozytorki i rocznica ta z pewnością stanie się okazją do odczytania na nowo jej muzyki i jej pozycji w polskiej i europejskiej twórczości XX-wiecznej. Już teraz mozna stwierdzić, ze kompozycje Grażyny Bacewicz zwycięsko przeszły próbę czasu, nie zniknęły z życia koncertowego, pozostając w repertuarze nie tylko skrzypków. Powstające nagrania, poczawszy od wydanej w 2011 r. przez Deutsche Grammophon płyty z II Sonatą fortepianową i dowma kwintetami fortepianowymi, wykonanymi przez Krystiana Zimermana, Kaję Danczowską i grupę muzyków młodszej generacji, dokumentują swoistą zmianę paradygmatu w postrzeganiu Bacewiczówny - juz nie tylko jako przedstawicielki nurtu neoklasycznego i folklorystycznego, ale twórcy o inklinacjach do poszukiwań brzmieniowych i ekspresyjnych. 

Skriabin. Mistyczna droga muzyki

Skriabin. Mistyczna droga muzyki

red. Jacek Szerszenowicz
Łódź 2016
ISBN: 978-83-60929-52-0
objętość: 266 stron
cena: 40 zł

ZAWARTOŚĆ

Wprowadzenie

Jacek Szerszenowicz Konteksty psychologiczne i filozoficzne estetyki A. Skriabina
Sławomir Mazurek Rosyjski renesans religijno-filozoficzny
Marcin M. Bogusławski Skriabin, prawosławie i ponowoczesność
Piotr Nikolski Religijne poszukiwania Skriabina w świetle prawosławia
Stanisław Obirek Idee teozofii a współczesny dialog między religiami
Krzysztof Matuszewski Mistycyzm zachodnioeuropejski - aproksymacje
Joanna Ślósarska Dyskursywność mitologemów Hermesa i Prometeusza w estetyce mistycznej Aleksandra Skriabina
Wiesna Mond-Kozłowska Taniec mistyczny w kulturze starożytnej. Studium o możliwej kosmogonicznej naturze tańca jako inspiracji twórczej Aleksandra Skriabina
Grzegorz Sztabiński Mistyczne drogi malarstwa. Teozofia w twórczości Wassilego Kandinsky'ego i Pieta Mondriana
Małgorzata Janicka-Słysz Idea kosmiczna w twórczości Vytautasa Bacevičiusa
Marta Szoka Wątki kosmologiczne w twórczości Charlesa Ivesa i George'a Crumba
Agnieszka Draus Mitologia kosmiczna Karlheinza Stockhausena
Tomasz Baranowski Od "Hymnu do sztuki" do "Misterium wszechsztuk". Droga twórcza Skriabina w świetle jej pozamuzycznych kontrapunktów
Marcin Trzęsiok W lesie symboli. Na tropie retoryki muzycznej Aleksandra Skriabina
Piotr Kędzierski Język muzyki fortepianowej Skriabina

FRAGMENT WPROWADZENIA

"W kwietniu 2015 roku - w stulecie śmierci Aleksandra Skriabina - staraniem Katedry Teorii Muzyki Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi odbyła się konferencja naukowa pod hasłem "Mistyczna droga muzyki". Na kanwie wystąpień uczestników konferencji powstał niniejszy zbiór artykułów, którego ideą przewodnią jest spojrzenie na twórczość Skriabina z różnych perspektyw i z różnych odległości. Autorzy - reprezentujący różne specjalności naukowe - biorą pod uwagę to, co się działo w kulturze rosyjskiej w czasach kompozytora, co było (i jest) istotne dla duchowości religijnej, w jakiej wyrastał, to, co poprzez mity i archetypy kultury można wyczytać z jego dzieł, a także to, co próbowali osiągnąć inni artyści, działający w podobnym duchu."

  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28